Vlooien bestrijden? Kies voor Algemene Ongediertebestrijding!

Honden- en kattenvlooien lijken zoveel op elkaar dat men ze gemakkelijk verwisselt; bovendien kunnen beide soorten zowel op honden als op katten leven. Een huisdier kan een lichte infectie hebben zonder dat de menselijke bewoners er veel van merken. Bij erge toename worden de kansen dat de vlooien ook mensen gaan bijten natuurlijk groter. Erge plagen kunnen ontstaan als de hond of de kat het huis wordt uitgedaan. De achtergebleven vlooien hebben in zo’n geval geen andere keus meer dan mensen. De honden- of kattenvlooien kunnen zich dan wel niet vermeerderen zonder hun hoofdgastheer maar kunnen wel maandenlang overleven op een dieet van mensenbloed.

Eieren van vlooien zijn glad, ovaal en grijswit. Ze zijn ongeveer ¼ mm lang en worden niet, zoals luizeneieren aan haren vastgekleefd. De vlo legt haar eitjes los in de pels van de gastheer. Deze vallen willekeurig op de grond en kunnen dus eigenlijk overal terechtkomen. Bij kamertemperatuur komen ze binnen de tien dagen uit.

De larven leven van allerlei organische resten, onder meer van de bloedhoudende uitwerpselen van volwassenen vlooien. Ze zijn blind, lijken op wormpjes en zijn op ieder lid van een aantal borstels voorzien. Hoe hoger de temperatuur, hoe sneller de ontwikkeling.

Zodra de larven volgroeid zijn, verpoppen ze zich in een cocon, die gesponnen wordt met een afscheidingsproduct van de speekselklieren. De cocons zijn gewoonlijk met vuil bedekt en daardoor moeilijk te vinden.

Het popstadium kan van één week tot meerdere maanden duren. De volwassen vlooien kunnen lang in de cocon blijven zitten wachten totdat er een dier of mens in de omgeving komt. Het uitkomen wordt door trillingen veroorzaakt. In leegstaande panden, komen de hongerige vlooien direct uit als het wordt betrokken.